Σήμερα τιμάται η Παγκόσμια Ημέρα Πνευμονικής Υπέρτασης με κύριο στόχο την ευαισθητοποίηση και ενημέρωση του κοινού για ένα νόσημα που έχει προσβάλει περισσότερα από 25 εκ. άτομα παγκοσμίως. Το φετινό μήνυμα της Παγκόσμιας Ημέρας Υπέρτασης 2022 είναι ότι στη συγκεκριμένη νόσο "δεν υπάρχουν σύνορα", με την ίδια πιθανότητα να προσβάλλονται άτομα όλων των ηλικιών ανεξαρτήτου φύλου και ηλικίας.

Ως Πνευμονική Υπέρταση ορίζεται η σοβαρή, προοδευτική, και απειλητική για τη ζωή νόσος της καρδιάς και των πνευμόνων, στην οποία η πίεση του αίματος στις πνευμονικές αρτηρίες είναι πάνω από 25 mmHg και η οποία μπορεί να οδηγήσει σε  ανεπάρκεια της δεξιάς καρδιάς και θάνατο. Δυστυχώς, η ασθένεια πολλές φορές αργεί να διαγνωσθεί, ενώ τα συμπτώματα της επειδή είναι μη ειδικά και παρατηρούνται σε πολλές νόσους, η υποψία για τη νόσο, η έγκαιρη διάγνωση και η θεραπεία δύναται να καθυστερήσουν με αποτέλεσμα ο ασθενής να μη λάβει έγκαιρα την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή.

Η διάγνωση της νόσου γίνεται συχνά με μεγάλη καθυστέρηση και ο μέσος χρόνος από την εμφάνιση των πρώτων σημείων και συμπτωμάτων μέχρι τη διάγνωση μπορεί να φτάνει ή και να ξεπερνά και τα δύο χρόνια. Λόγω  της πολύπλοκης και πολυπαραγοντικής παθοφυσιολογία της πάθησης, η διαχείριση των ασθενών απαιτεί τη συνεργασία ολόκληρης διεπιστημονικής ομάδας με εξειδικευμένες γνώσεις και κλινική εμπειρία, με την συμμετοχή του πνευμονολόγου να κρίνεται απολύτως απαραίτητη. 

Τα αίτια της Πνευμονικής Υπέρτασης είναι πολυπαραγοντικά, ενώ στις περισσότερες των περιπτώσεων χαρακτηρίζονται ιδιοπαθή χωρίς να μπορεί να αναγνωριστεί κάποιος συγκεκριμένος αιτιολογικός παράγοντας. Καρδιακές δυσπλασίες, οικογενειακό ιστορικό, νόσοι του συνδετικού ιστού, μόλυνση από HIV, πυλαία υπέρταση, κληρονομούμενα γενετικά αίτια, νόσοι της αριστερής κοιλίας, χρόνιες νόσοι του αναπνευστικού συστήματος, χρόνια θρομβοεμβολική νόσος, αιματολογικές διαταραχές, λήψη συγκεκριμένων φαρμακευτικών σκευασμάτων, το υψηλό υψόμετρο αποτελούν ορισμένων από τους επιβαρυντικούς παράγοντες για την εμφάνιση της νόσου. 
 

Τα συνηθέστερα κλινικά συμπτώματα είναι η δύσπνοια, η δύσπνοια κατά την άσκηση, η ταχύπνοια, ο πόνος στο στήθος, το αίσθημα παλμών, η ζάλη, η εύκολη κόπωση, τα συγκοπτικά επεισόδια, η κυάνωση και το περιφερικό οίδημα, τα οποία μπορούν να ποικίλουν σε εύρος και σε ένταση ανάλογα με τη βαρύτητα. 

Παρά τη μεγάλη πρόοδο που έχει επιτευχθεί τα τελευταία έτη με την εισαγωγή καινούργιων φαρμάκων και την προτύπωση της αντιμετώπισης της Πνευμονικής Υπέρτασης η πρόγνωση των ασθενών εξακολουθεί να είναι ιδιαίτερα δυσμενής, ειδικά στις περιπτώσεις με σημαντικές καθυστερήσεις στη διάγνωση και στη θεραπευτική αντιμετώπιση.

Η θεραπευτική προσέγγιση συμπεριλαμβάνει την χορήγηση πολλαπλών ειδικών φαρμάκων, την πιθανή χειρουργική παρέμβαση, αλλά και  τη μεταμόσχευση καρδιάς και πνευμόνων ή πνευμόνων στα πλέον προχωρημένα στάδια νόσου με στόχο και βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών και αύξησης του προσδόκιμου επιβίωσης.